Μου έστειλαν ένα mail από Ελλάδα πριν λίγο καιρό που με είχε παραξενέψει πάρα πολύ, αλλά στην αρχή δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία (είμαι εξωτερικό οπότε δεν μπορώ να κάνω και πολλά από δω πάνω). Διαβάζοντας όμως το Ιστολόγιο της
El σήμερα, είπα να το ξανακοιτάξω, γιατί κάτι δεν μου καθόταν και τόσο καλά κάθε φορά που το σκεφτόμουν...
Μποϋκοτάζ, λέει στις καφετέριες το Σάββατο 11 Απριλίου, λόγω της ακρίβειας!
Σαν κίνηση, δεν διαφωνώ ακούγεται ωραία -καλό είναι όταν σε ένα είδος πρώτης ανάγκης αυξάνεται πολύ η τιμή, να αποφεύγουμε να το αγοράσουμε για κάποιο χρονικό διάστημα σαν ένδειξη αντίδρασης προς την οικονομική πολιτική της παρασκευάστριας εταιρίας.
Το θέμα όμως είναι πως ο "κλασσικός" πλέον ελληνικός μεσημεριανός καφές, δεν είναι τέτοιο είδος και τελικά κρύβονται άλλες σκοπιμότητες πίσω από αυτή την κίνηση, και εξηγούμαι:
Ι) Σύμφωνα με το μήνυμα, το μποϋκοτάζ έχει να κάνει με την ακρίβεια του καφέ σε ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ, που η τιμή του πλησιάζει τα 4 με 5 ευρώ, ενώ σύμφωνα πάντα με το ίδιο μήνυμα η τιμή του καφέ στο εξωτερικό έχει το εν τρίτο της ελληνικής τιμής.
Σωστό μεν, αλλά: Στην Ιταλία και στην Αγγλία που τυχαίνει να ξέρω καλά (αν κάποιος θεωρεί πως κάνω λάθος ας με διορθώσει) ο καφές κοστίζει από 50 euro cent έως 1 euro, αλλά
τον πίνεις στο πόδι και δεν κάθεσαι στην καφετέρια με τις ώρες. Αν κάτσεις σε τραπέζι και ειδικά σε μέρος τουριστικό (βλέπε piazza Navonna - Ιταλία, ή όχθες του river Thames - Αγγλία) ο καφές μπορεί να σου κοστίσει έως και 9 ευρουδάκια. Η λογική είναι απλή: θες να πιεις καφέ με θέα τα αρχαία ή σε ένα μέρος με όμορφη θέα, είναι είδος πολυτελείας, άρα πλήρωνε.
ΙΙ) Παρακάτω διαβάζουμε πως το οικονομικό αυτό μέτρο επηρεάζει την γενιά των 7οο ευρώ. Μα την αλήθεια δηλαδή, αυτό δεν το καταλαβαίνω... Ο άλλος καίγεται να πληρώσει ΔΕΗ, ΟΤΕ, νοίκι, ΔΑΝΕΙΑ, Ασφαλιστικά ταμεία ΚΑΙ ΕΧΕΙ και χρόνο για να πιει δυο ώρες καφέ στην πλατεία μαζί με φίλους. Αν μπορεί ας μου εξηγήσει κάποιος πώς τα καταφέρνει, γιατί εγώ δεν μπορώ με τίποτα. Απλά δεν μου φτάνει ο χρόνος! Εκτός βέβαια κι αν στην Ελλάδα το 24ωρο έχει 26, 27 ώρες...
Τελικά αυτό το μποϋκοτάζ ποιούς οφελεί? Μόνο εκείνους που από το πρωί μέχρι το βράδυ τα ξύνουν (συγνώμη για την γλώσσα μου) και ενώ τα έχουν (αλλιώς δεν θα καθόνταν τόσες ώρες για καφεδάκι), αρνούνται να πληρώσουν και τα 4 ευρώ δήθεν λόγω οικονομικής κρίσης.
Και οι άνθρωποι που δουλεύουν σε αυτές? Δεν μιλάω για τους μαγαζάτορες, αλλά για τα γκαρσόνια που συνήθως δεν έχουν και σταθερό μισθό αλλά πληρώνονται με την ημέρα και με βάση της πωλήσεις (ένα φεγγάρι έκανα κι εγώ το γκαρσόνι και δεν νομίζω τα πράγματα να έχουν αλλάξει τόσο από τότε. Φυσικά για ΙΚΑ και για ένσημα ούτε λόγος - ο ιδιοκτήτης μας έλεγε απλά: ΑΝ σ' αρέσει. ΑΝ ΟΧΙ η πόρτα είναι ανοιχτή. Έτσι κι αλλιώς, μπορώ να βρώ δεκάδες άλλους να σε αντικαταστήσω άμεσα και να μην μου ζητάνε και ασφάλιση).
Σας φαίνεται λογικό εσάς αυτο όλο το σκηνικό; Εμένα πάντως καθόλου.. Τα σχόλια δικά σας.
