Γιαγια Vs Εγγόνι

Μια τηλεφωνική ιστορία που 8α σας κάνει να κλάψετε από τα γέλια. Δυναμικό Come Back λέμε!


{Ντρριιιιιιν} (το σπαστικό βρωμοτηλέφωνό μου)
-(εγώ μέσα στον ύπνο μου) Pronto? Pronto? Ναι?
{Κλακ} (έκλεισε το ακουστικό)
{Μετά από 10 λεπτά}
Ντρριιιιιιν
-Παρακαλώ?
-Έλα Χάρη?
-(νυσταγμένα) Ναι, ποιος είναι?
-Η γιαγιά καλέ.... Ποια ήταν η κοπελιά?
-(χασμουρητό), καλημέρα και σε σένα γιαγιά, ποια κοπελιά?
-Αυτή που σήκωσε πριν το τηλέφωνο... Κάτι μου έλεγε στα ξένα!
-Καλά, δεν το συζητώ... Τί θα μπορούσα να κάνω για σένα 6.30 το πρωί?
-Όχι καλέ, 7.30 είναι. Ώρα να σηκω8είς τεμπέλη
-(ψυχραιμία...) Γιαγιάκα, 7.30 είναι στην Ελλάδα. Εδώ ήμαστε μια ώρα πίσω.
-Α, καλά, συγνώμη. Θα σε πάρω πιο μετά, ναι? Ξανακοιμήσου.
Κλακ (κλείσιμο γραμμης -τουτουτουτουτ....)
(ναι καλά, τώρα που με ξύπνησες...)

{Ωρα 7.30 Ιταλίας}
{Ντρριιιιιιιν} (αυτόν τον κωλοήχο πρέπει να τον αλλάξω κάποια στιγμή)
-Ξύπνησες βρε?
-Δεν κοιμήθηκα άλλο μετά (ίσα που με είχε ξαναπάρει ο ύπνος μέγαιρα)
-Α, καλά.... Θα μου πεις για την κοπελιά?
-Βρε μανία με την κοπελιά... Άντε, ρώτα να δω τί θα καταλάβεις (είπαμε, το πράγμα χρειάζεται ψυχραιμία και λιγάκι δούλεμα μπας και κοιμηθούμε καμιά φορά)
-Πώς την λένε?
-Αφρούλα
-Ελληνίδα, Ελληνίδα?
-Όχι, Αγγλίδα.
-Μα με τέτοιο όνομα...
-Είναι σαν κι εμένα γιαγιά, τί να κάνουμε. Μισή μισή.
-Αχου μανία κι εσύ κι ο πατέρας σου... Δεν μπορούσατε να βρείτε τίποτε άλλο, τόσα καλά κορίτσια έχει ο τόπος. Παρά βρίσκετε Αγγλίδες που δεν καταλαβαίνουν γρι ελληνικά... Δεν γινότανε ο γιος μου νά είχε βρει μια Σέρβα, να μπορώ κι εγώ να συννενοούμαι?
-Κάτσε ρε γιαγιά, μια χαρά ελληνικά ήξερε και ξέρει η μαμά, αφού ουσιαστικά κι αυτή Ελλάδα μεγάλωσε... Αλλά μια απορία. Γιατί ειδικά Σέρβα? (τί θέλω και ρωτάω, αφού ξέρω οτι σίγουρα θα με κουφανει)
-Ε να, μια σαν την Μιλένα (την πρώην, πρώην μου).
-Γιαγιά η Μιλένα ήταν Πολωνή...
-Όπως και να έχει, εγώ μπορούσα να συννενοηθώ μια χαρά. Και ήταν και δυο μέτρα γυναικάρα, μοντέλο. (1.75 με τακούνια, και μοντέλο δεν την λες.. Απλά είχε γλυκό πρόσωπο - τώρα για πώς συνεννοούνται η γιαγιά μου με την Μιλένα, αυτό είναι άλλο θέμα. Η Μιλένα μιλούσε Πολωνικά ή Αγγλο-Ιταλικά. Η γιαγιά απαντούσε Ελληνικά, χρησιμοποιούσαν και οι δύο νοήματα, η Μιλένα πέταγε που και που και κανένα Ναι ή Όχι, τις μόνο δυο λέξεις ελληνικές που έμαθε και ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι....)
-Καλά, θα πω του Αλέξη (μπαμπά) να χωρίσει και να παντρευτεί μια Πολωνή. Μικρός είναι ακόμα, προλαβαίνει.
-Ουμ εξυπνάδεες... Ίδιος ο παππούς σου! (όταν κάτι δεν της αρέσει, είμαι σαν τον Χαρίλαο sr. Όταν πάλι κάνω κάτι καλό, τότε έχω πάρει κυρίως από εκείνην. Μην με ρωτάτε, έτσι πάει)
-Γιαγιά λυπήσου με και δεν έχω πιει τίποτα πρωί πρωί...
-Λοιπόν θα μου πεις για την κοπέλα?
-Ποια κοπέλα?
-Αααα, δεν θα λέμε τα ίδια, εκείνη που μίλησα πριν.
-Γιαγιά, δεν υπήρχε κοπέλα, εγώ ήμουν.
-Καλά άσε τα σάπια μικρό ζουλάπι. (βρε που έμπλεξα. Υπομονή Χάρη, βαθιές ανάσες)
-Λοιπόν, καλή?
-Ουουου, τί να σου λέω. 1.85, μελαχροινή, με κατσαρά μακριά μαλλιά, σκούρα μάτια... (περιέγραφα εμένα, τί να κάνω)
-Α, μπράβω μπράβω. Επιτέλους και μια κοπέλα που δεν είναι ένα με το πάτωμα, όπως η Λίτσα.. (η πρώην μου. 1.67)
-Και δεν μου λες, σπουδάζει?
-Ναι, είμαστε μαζί στο πανεπιστήμιο.
-Α, ΚΑΙ έξυπνη. Μπράβω παιδί μου μπράβω.
-Καλά δεν το συζητώ, πάμε παρακάτω
-Να της πεις οτι είσαι από καλή και σπουδαγμένη οικογένεια της Κέρκυρας και πως όταν παντρευτείτε δεν χρειάζεσαι προίκα. Πως έχεις, να της πεις και μάλιστα μεγάλη!
-Ναί γιαγια, δεν 8α παραλείψω. (βρε μπελάς που με βρήκε πρωινιάτικα...)
-8α ή8ελες κάτι άλλο?
-8α μου τα πείς όλα για την κοπέλα μόλις έρ8εις, ναι?
-Το δίχως άλλο!
-Μπράβω πασάκα μου!
-Γιαγιά λυπήσου με... Τί 8ες?
-8έλω μια χάρη.
-Αυτό έλειπε. Τί μπορώ να κάνω για σένα?
-Να καλέ... Μήπως 8α μπορούσες να μου βρείς στο Ιντερνετ τα υπόλοιπα επεισόδια από τόλμη και γοητεία? Έχω μείνει εκεί που η Μπρουκ και ο Ντίκον....
-Γιαγιά έτσι δεν με βοηθάς...
-Γιατί καλέ, δεν θα ξέρει η κοπέλα?
(αμαν πια με αυτές τις κοπέλες πρωινιάτικα, γαμώ την τύχη μου)
-{γλυκά} Ποία κοπέλα γιαγιάκα?
-Η πωλήτρια στο μαγαζί.
-Ποιό μαγαζί καλέ?
-Μα, το Ιντερνετ, εκεί δεν θα τα βρείς? {Ηχηρό χαστούκισμα στο κούτελο}
-Καλά άστο, δεν θα τρελαθώ με σένα και είναι και πρωί ακόμα...
-Πώς μου μιλάς έτσι μικρέ αυθάδη! Ιδιος ο παππούς σου. Ιδιος! (τί σας έλεγα?)
-Καλά γιαγιά, ότι πεις.
-Καλάμια Αυθάδη!
-Δεν θα συννενοηθούμε...
-Λοιπόν γιαγιά 8α κάνουμε το εξής. Πήγαινε φέρε τα DVD που σου είχα δώσει την άλλη φορά.
-Τα ποιά?
-{πιο δυνατά} Τα DVD...
-Δεν καταλαβαίνω...
-{ακόμα πιο δυνατά} Τα DVD, Digital Versatile... {σιωπή} Τα δισκάκια!
-Αααααα, τα Διβιντιά λες....
-Ταααα ποιααααα?
-Τα Διβιντιά καλέ.... Τα δισκάκια που μου έφερες {πνιχτό γέλιο - ψυχραιμία Χάρη...}
-{ψύχραιμα, ανάσα} Ναι, αυτά. Τα έχεις μπροστά σου?
-Αμίιιιι (Δικός της τρόπος, αντί για Αμέ)....
-Διάβασε μου σε παρακαλώ τί γράφω στο τελευταίο
- Κύκλος 4ος επεί... επεί.... αμάν βρε Χάρη, πού έμαθες ορθογραφία? επεισόδιο με ω!!
-Γιαγιά όταν τα έγραφα βιαζόμουνα. Και πάλι καλά να λες. Πάμε παρακάτω?
-Μα είναι δυνατόν, τόσων ετών γαϊδούρι και να μην ξέρεις ορθογραφία?
-Γιαγιά, μιλάω και γράφω σε 4 γλώσσες! απλά μπερδεύτηκα.
-Τον κακό σου τον καιρό! Τώρα που θα γυρίσεις κάτω, θα σε στρώσω εγώ και θα δούμε πόσο μπερδεύτηκες!
-Βρε μπελάς που με βρήκε Χριστουγεννιάτικα...
-Τί είπες Χαρίλαε; (όταν νευριάζει, με φωνάζει έτσι. Άλλο ένα ανεξήγητο)
-Τίποτα γιαγιάκα, συγνώμη. Είχαμε μείνει στο επεισόδιο.
-Α, ναι. Κύκλος 4 επεισόδια 8 έως 16
-Πολύ καλά, από δω και πέρα 8α αναλάβω εγώ.
-Α, σ' ευχαριστώ πολύ. Πότε έρχεσαι είπαμε?
-Τώρα σε λίγες ώρες.
-Και τί κάνεις ακόμα στο κρεβάτι... Γρήγορα σήκω να ετοιμαστείς και να κανεις ένα γερό πρωινό!
-{σιγανα} αμ δεν μ'αφήνεις...
-Το άκουσα αυτό!
-Λοιπόν γιά πες μου, θα το προλάβεις το μαγαζί? (τώρα πια έχω μπει στο νόημα.)
-Το Ιντερνετ λες?
-Ναι γεια σου.
-Μην ανησυχεις έχουμε και στην Ελλάδα.
-Εχουμε?
-Αμέ...
-Και στην Κέρκυρα?
-Βεβαίως (ωχ, έκανα κοτσάνα)
-Ε τότε μπορώ να πάω να τα πάρω και μόνη μου... (τί σας έλεγα)
-Οχι γιαγιακα! (αρχιζουν οι άτακτοι ελιγμοί)
-Γιατί?
-Γιατι.......Γιατι....... Γιατί θέλω να στα πάρω δώρο εγω. Να, γι'αυτό!
-Αχ καμάρι μου, σ'ευχαριστώ, αλλά ξέρεις δεν είναι ανάγκη...
-Αλίμονο, μια γιαγιά την έχω, να μην την περιποιη8ώ?
-Αχ τί καλό παιδί που είσαι... Πόσο μου μοιάζεις... (να μην το επαναλάβω, ξέρετε πια)
-Εμ, εννοείτε. Λοιπόν μείνε ήσυχη. Θα στα βρω εγώ.
-Ευχαριστώ πολύ Χαρούλη. Καλό ταξίδι και να έχεις μια πολύ ευχάριστη μέρα (ναι, ειδικά μετά το τηλεφώνημά σου... Ακόμα ζαλισμένος είμαι)
-Γεια σου γιαγιάκα
-Και όπως είπαμε με την κοπελιά. Να της τα πεις.
-Ναι γιαγια (άντε κλείσε να τελειώνουμε)...
-Καλό ταξίδι και πάλι (ΚΛΕΙΣΕ λέμε)
-Άντε, γιαγιά, κλείνω εγώ για να ετοιμαστώ. Φιλακια πολλά
-{ΚΛΑΚ}.....
- ΟΥΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ.... ΤΕΛΟΣ