Παιχνιδάκι για γερά νεύρα....

Με προσκάλεσε η El να γράψω 5 πράγματα (ασήμαντα ίσως για πολλούς αλλά όχι για μένα) που μου σπάνε κυριολεκτικά τα νεύρα

Λοιπόν ξεκινάω:

Στράβωμα Νο1
Να με παντρολογείς και να δίνεις το τηλέφωνο μου σε οποιανδήποτε. Αν ήθελα να την γνωρίσω, πίστεψε με, θα το είχα κάνει και μόνος μου. Δεν με νοιάζει πόσο καλή κοπέλα είναι η εγγονή της Μαρίας της κουτσής, ούτε της Άννας της γκαβής, ούτε κανενός!
Έχει η μικρή τα χείλη και την χάρη της Bellucci? όχι? κρίμα. Το ύψος και το σωματάκι μπασκετμπολίστριας? Διπλό κρίμα. Έχει κάποια σχετική παιδεία, ή ξέρει μόνο πόσα αυγά γεννάει η κότα κάθε μέρα και πότε είναι η κατάλληλη ώρα ν' αρμέξεις τις αγελάδες? τρία στα τρία! Πάρτε το χαμπάρι λοιπόν η κοπέλα ΔΕΝ είναι κελεπούρι για μένα. ΕΓΩ είμαι για κείνη κι εγώ δεν γουστάρω!

Στράβωμα Νο2
Το πως διαβάζω είναι λογαριασμός δικός μου. Εγώ μπορεί να συγκεντρώνομαι καλύτερα κάνοντας μονόζυγο, κουτσό, γιόγκα, σεξ κτλπ. Πρόβλημα μου! Από την στιγμή που περνάω το μάθημα, δεν λες κουβέντα. Μαλακίες του τύπου "κάτσε καλά στο γραφείο να διαβάσεις, ή μα πως διαβάζεις με την μουσική στ' αυτιά" τις ακούω βερεσέ!

Στράβωμα Νο3
Το χάος στο δωμάτιο, είναι δικό μου δημιούργημα. Μου δίνει την ευκαιρία να βρίσκω οτιδήποτε ψάχνω, στο λεπτό (καθώς εγώ ΞΕΡΩ πού να κοιτάξω). Όπως το σύμπαν έχει μια δική του τέλεια αρχιτεκτονική που εμείς ακόμα δεν κατανοούμε, έτσι έχει κι αυτό. Παρατηρήσεις και σχόλια για την κατάσταση του συνεπώς, ΔΕΝ δέχομαι. Άντε μην τα πάρω. Εγώ σου λέω πώς να έχεις το σαλόνι σου?

Στράβωμα Νο4
Μου την σπάνε τα άτομα που σχηματίζουν άποψη για σένα με την πρώτη ματιά. Τι λε ρε φίλε? Δηλαδή αν ντυνόμουνα με κουστουμιά κι έσκαγα στο πανεπιστήμιο όπως κάτι ψώνια Ιταλοί θα ήμουν καλύτερος στην δουλειά μου? Οι γνώσεις και η εμπειρία δεν μετριούνται με το ρούχο καράβλαχε. Και στην τελική μπορεί εγώ να είμαι ελληναράς (που δεν είμαι) και να θέλω τα ****** μου να έχουν άπλα, οπότε φοράω φόρμες και τζινάκια. Αν δεν σ' αρέσει τράβα στους κουστουμάτους να σε βοηθήσουν στα εργαστήρια, στο πλοίο και γενικά στο χαμαλίκι. Αν δεχθούν να μου γράψεις.

Σπάσιμο Νο5
Με τρελαίνει το συνεχές μουρμουρητό (κυρίως γυναικείο). Στράβωσες κοπελιά με κάποια βλακεία που έκανα? Πες το στα ίσα! Πιο πολύ θα σε σεβαστώ, θα σου ζητήσω συγνώμη, θα πέσω και στα πόδια σου άμα χρειαστεί για συγχώρεση. Αλλά γαμώτο πες το. Το να κατσουφιάζεις κι όταν σε ρωτάω τί έχεις να λες "τίποτα", είναι απλά σπάσιμο νεύρων και δεν κερδίζεις κάτι. Και στην τελική, άμα δεν έχεις τίποτα όπως λες, θα συνεχίσω να φέρομαι κι εγώ σαν να μην τρέχει κάστανο. Να δούμε μετά, θα σου αρέσει?

κι εγώ με την σειρά μου καλώ την Βιολογία (δεν ξέρω και πολλούς εδώ ακόμα) να συνεχίσει

Για πορωμένους Θαλάσσιους Βιολόγους ή για γκουρμέ Ψαροφαγάδες

Για ρίξτε μια ματιά εδώ...




Λοιπόν, το ψαράκι που είδατε στο βίντι ονομάζεται Macropina Microstoma, ζει στο Βένθος (ΠΟΛΛΑ μέτρα κάτω) και έχει ένα τρομερό χαρακτηριστικό (για τους Θαλάσσιους Βιολόγους). Είναι το μόνο ψάρι με διαφανές κεφάλι. Δεν έχει κόκαλα στην περιοχή (και υπολογίζω πως μάλλον χρησιμοποιεί κυτταρίνη για την επικάλυψη όπως και τα κοπίποδα) και αυτό του δίνει την δυνατότητα περιφερειακής όρασης μέχρι και 140 μοίρες σε κάθε πλευρά, γυρίζοντας τα μάτια του (τα οποία έχουν σωληνωειδές σχήμα) προς τα πάνω. Γαμάτο?
Για τους ψαρολάτρεις τώρα, καθώς το ψαράκι αυτό είναι της πελάγιας ζώνης και κλέβει την τροφή από τα σιφονοφόρα (ανεμώνες) πρέπει να έχει (θεωρητικά πάντα) και πολύ ωραία γεύση. Επίσης δεν θα χρειάζεται και φοβερο καθάρισμα και όπως και να το κάνουμε ενα ψάρι με διαφανές κεφάλι είναι κάτι που δεν το βλέπεις και κάθε μέρα στο πιάτο σου...
Αυτά κι απο μένα. Καλά ψαρέματα. Κι αν πιάσετε κανένα (μάλλον δύσκολο), θέλω φοτό!!!

Και ΝΑΙ η Κόλαση έχει παγώσει!

Αυτό το μήνυμα μου ήρ8ε σήμερα με mail. Πολύ γέλιο λέμε!!

Η κόλαση

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:

Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;
(στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).

Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο.
Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:

Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν.
Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους, τότε θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοιες θρησκείες και εφόσον οι άνθρωποι σαν γένος ανήκουν σε περισσότερες από μία θρησκείες, τότε μπορούμε να εξαγάγουμε το αλάνθαστο συμπέρασμα ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.
Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως, είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται. Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
1. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με τον οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.
Ποιά από τις 2 περιπτώσεις ισχύει??

Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής, ότι ."Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί". και αν συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ όντως κοιμήθηκα μαζί της, τότε . ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.
Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση, αφού έχει παγώσει, άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: "Θεέ μου, Θεέ μου"..

(Αυτός ο φοιτητής πήρε το μοναδικό 'Α').

Κι αν προσθέταμε παραπάνω καζάνια στην κόλαση (λέω εγώ τώρα)...

Ma quando μαλάκας είσαι a la fine?

Αγαπητέ μπάτσε που παραλίγο να με στείλεις σήμερα να βλέπω τα ραδίκια ανάποδα!
Δεν διαφωνώ πως κάποιες φορές η δουλειά σου είναι αρκετά επικίνδυνη.
Επίσης δεν διαφωνώ πως όταν δέχεσαι σήμα από τα κεντρικά, πρέπει να μεταβείς στον τόπο του συμβάντος το συντομότερο δυνατόν.
Δέχομαι επίσης πως στην προσπάθεια σου αυτή, μπορεί να χρειαστεί να κάνεις κάποιους περίπλοκους ελιγμούς στον δρόμο ή έστω κάποια μικρή παρανομία - έτσι κι αλλιώς ποιός θα μπορούσε να σε πιάσει εσένα;
Αυτό που δεν δέχομαι είναι να βάζεις την δική μου ζωή σαν πεζό σε κίνδυνο με τις δικές σου οδηγικές ικανότητες.
Το να περάσεις τον δρόμο με μεγάλη ταχύτητα, είναι αμελητέο. Το να κάνεις αναστροφή μες την μέση της λεωφόρου, με τόση χάρη, είναι αξιοπρόσεκτο. Το να καβαλήσεις όμως το πεζοδρόμιο στην προσπάθεια σου αυτή και να πέσεις επάνω στην πινακίδα που εσύ έχεις βάλει εκεί για κάποιον πολύ συγκεκριμένο σκοπό όμως, είναι εγκληματική ενέργεια!
Ελπίζω να πρόσεξες τί σήμα είχε πάνω η πινακίδα. Για θυμήσου λίγο.... Αν δεν θυμάσαι εσύ, να σου θυμίσω εγώ. Έτσι κι αλλιώς έσκασε τόσο κοντά μου πέφτοντας, που θα κάνω χρόνια (μην σου πω κι αιώνες) να το ξεχάσω. Είχε ένα μικρο σηματάκι σε σχήμα U, με μια κόκκινη γραμμούλα στην μέση.... Σου θυμίζει μήπως τίποτα;

Άκου λοιπόν και μάθε καράβλαχε κωλόμπατσε. Όταν βλέπουμε αυτό το σήμα, ξέρουμε οτι απάγορεύεται να κάνουμε στο σημείο Αναστροφή. Και αυτό γιατι πρακτικά πάντα, υπάρχει κίνδυνος να στείλουμε κανέναν στον Άγιο Πέτρο με εισητήριο διαρκείας! Τώρα θα μου πεις ε, δεν σε πέτυχα κιόλας...
Ακριβώς! Χαίρομαι που δεν μου φόρεσες την πινακίδα κολάρο γιατί αλλιώς τώρα δεν θα καθόμουν να σε συχτηρίζω μέσα από αυτό το blog. Θα σε έστελναν πακετάκι οι από Ελλάδα συγγενείς (καθώς εγώ δεν θα μπορούσα) στην τελευταία σου κατοικία κι εκεί θα άκουγες βρίσιμο από μένα μέχρι την Δευτέρα Παρουσία. Ακόμα κι αν δεν γινόταν αυτό, σίγουρα θα περνούσες ωραίες μέρες μέσα σε μια φυλακή και θα γνώριζες πολλά "καλόπαιδα". Ειδικά μόλις θα μάθαιναν και την πρώην ιδιότητα σου, εκεί να δεις οικειότητες! Με δύο ή τρείς θα κοιμόσουν αγκαλίτσα κάθε βράδυ τυχερούλη!
Ναι, χαίρομαι που στην προσπάθεια σου αυτή απέτυχες να με αποτελειώσεις! Ίσως, θα έπρεπε να χαίρεσαι κι εσύ πιστεύω...
Άντε στην υγεία μου λοιπόν και χιλιόχρονος!

ΌΧΙ άλλο κάρβουνο!!!

Ώρα πέντε παρά τέταρτο. Πανεπιστήμιο Ανκόνα αίθουσα υπολογιστών

"Δε μπορώ άλλο να περνάω τη μισή μου μέρα μαζί με γκόμενες που βάζουν τη μάνα τους να τους γράφει το Grande Fratello (BIG BROTHER αλα Ιταλικά) να το δούνε το βράδυ".....

Μια και έχει πάει πέντε παρά τέταρτο κι αφού έχω την πολυτέλεια να δουλεύω μόνος και αφού σέβομαι το οχτάωρο (λέμε τώρα - απλά ήμουν κομμάτια), αρχίζω να κλείνω σιγά-σιγά το pc μου και να ετοιμάζομαι να την κοπανήσω για σπίτι, μπας και τελειώσω εκεί την ρημαδοεργασία.

Το ξανθό σούργελο 1 μπροστά μου έχει ήδη κάνει log out και ρωτάει απορημένη:

"Το πρωί στο κέντρο είχαν κλείσει τους δρόμους, θα είναι ανοιχτά τώρα λέτε?"

Το ξανθό μπάζο 2 απορεί κι εκείνο:

"Ποιος τους είχε κλείσει καλέ?"

"Ξέρω' γω, απαντάει η φίλη της, ΚΑΤΙ ΒΑΡΕΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΦΩΝΑΖΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΛΕΦΤΑ ΜΟΥ 'ΠΑΝΕ, ΤΡΕΧΑ ΓΥΡΕΥΕ..."

Κοίτα λοιπόν, αμόρφωτο, απαίδευτο και άξεστο πιθήκι.

Αν ήσουν μία θα ήσουν γραφική.

Δυστυχώς όμως είστε πολλοί, πάρα πολλοί, ανυπόφορα πολλοί...

Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι βαρεμένοι που αγωνίζονται εδώ και αιώνες για σένα, το τελέυταίο που θα έκανες αυτή τη στιγμή θα ήταν να μασάς τσίχλα και να βάφεις τα νύχια σου μπροστά στο pc. Το πιο πιθανό θα ήταν να έσπαγες πέτρες σε κανένα νταμάρι ή να ζητιάνευες στο κρύο προκειμένου να ταΐσεις τα οχτακόσια παιδιά σου. Μπορεί να είχες ήδη πεθάνει από την πείνα. Όπως έχουν πεθάνει εκατομμύρια "βαρεμένοι" με φριχτά βασανιστήρια προκειμένου να γλιτώσεις εσύ αυτή τη μοίρα.

Βασικά δεν έπρεπε.

Θα σου άξιζε.

Απορώ που βρίσκουν όλοι αυτοί οι βαρεμένοι το κουράγιο να παλεύουν για άτομα σαν εσάς. Δε θα πάρετε χαμπάρι ποτέ. Δε θα πείτε ευχαριστώ ποτέ! Ζούμε στην κοινωνία της πληροφορίας κι εσείς σερφάρετε μόνο στη σελίδα του Cosmopolitan μπας και τον συγκλονίσετε με κάποιο καινούριο χειμωνιάτικο συνολάκι.

Γκρινιάζετε. Συνεχώς. Για την ακρίβεια, για το χαμηλό μισθό που θα παίρνετε, για το ότι δε θα βρίσκετε δουλειά...

"Αλλά τι να κάνουμε"? είναι το μότο σας. Δεν κάνετε τίποτα. Ποτέ. Ούτε με την ψήφο σας "γιατί αυτό είναι το κόμα μας, κουτσό, στραβό, τι να κάνουμε"?

Και όταν τολμάει κάποιος να κάνει κάτι τον κράζετε. Οι βαρεμένοι...που τρέχουν και κάνουν πορείες μέσα στη βροχή και το χιόνι για τα κεκτημένα τους την ώρα που αρχίζει η 'Τόλμη και Γοητεία'...

Ενώ εσύ νιώθεις ικανοποιημένο με τον εαυτό σου ελεεινό πιθήκι...Μετά τη δουλειά, θα πεταχτείς από το ZARA ν' ανανεώσεις το στόλο σου και μετά θα τρέξεις γραμμή για το καναπεδάκι σου και την τηλεορασούλα σου. Μπορεί να δεις φασαρίες στο κέντρο, αλλά δε θ' αναρωτηθείς τι έγινε. Δε θα μάθεις ποτέ, δε σ' ενδιαφέρει. Θα γελάσεις χαιρέκακα, χι χι, "όρεξη που την έχουνε, μα καλά, βλαμμένοι είναι?", θα σκεφτείς.

Βασικά ναι, είναι όντως βλαμμένοι.

Που θέλουν ν' αλλάξουν τον κόσμο για κάτι ζώα σαν εσένα. Θέλω να τους συναντήσω και να τους πω ότι δεν αξίζει ρε παιδιά. Πως δε θα τους πεις ποτέ ευχαριστώ. Ακόμη και να άλλαζε κάποτε ο κόσμος, πάλι θα τον έκανες σύντομα σαν τα μούτρα σου. Πιθήκι. Εσύ και οι όμοιοί σου. Γι' αυτό και δε σου αξίζει τίποτα, ΤΙΠΟΤΑ!

Μόνο για Ιταλόγλωσσους

Dove vai, se l'italiano non lo sai...

- Ciao Harry, come stai?
- Ciao Padrono. Tutto bene e lei?
- Ho sentito un po di rumore e, veramente volevo sapere...
- Capisco. Tutto bene! solo che sto scopando.
- Hehehe, beato te... Ma la conosco?
- La mia camera? si?
- Scusa ma non ho capito... Stai scopando nella camera?
- Si... E' Sabbato mattina... e come ogni Sabbato mattina...
- Tu fai scopare.
- Esatto.
- Ma, da solo?
- Si, perche' servono anche altri?
- Beh, in effeti si... Ma si puo fare anche da solo, tranquillo
- E l'altro cosa fa?
- Altro, altra, dipende da te...
- Si ma communque, cosa fa?
- Cosa intendi con "cosa fa"?
- Beh, non lo so.. Uno tiene la scopa e si muove in su ed in giu'.. E l'altro?
- Scusa, ma tu la chiami proprio cosi? "la scopa"?
- Eh si... Perche' ce l'ha anche un altro nome?
- Mi sa di si... Ne ho sentito tanti, ma proprio "la scopa" e' la prima volta...
- Mi sa che non ci capiamo... Allora vengo giu' e te la faccio vedere
- E CHI TI HA DETTO CHE VOGLIO VEDERTELA?
- Ma scusa lei, come la chiama?
- Chiamavo Harry. Ora a 70 anni ormai, non la chiamo piu'...
- Vabbene. Allora quanto la serve scoppare cosa dice?
- Beh, sono passsati tanti, tanti anni ormai. Non si fa piu' nella nostra eta'..
- Ma come non si fa? La sua moglie di sicuro lo fa..
- Ma come lo fa? E tu, come fai a saperlo?
- Ma l'ho vista.. A Domenica.
- E sei sicuro che era lei?
- Ma si, stava al balcone...
- Scopava al balcone! e tu l'hai vista!
- Si, scopava Giulio (il loro cane).
- Ma COME scopava Giulio?
- Beh, col sapone credo... Non ne sono sicuro.
- Ah, la serviva il sapone pure! Ma non mi stai prendendo in giro, vero?
- Ma perche' vorrei? Se non mi crede, puo' chiederlo dal ragazzo di sotto. Come si chiama?
- Davide intendi? Era anche lui li'?
- Si, aiutava la sua moglie a scopare il cane.
- L'AIUTAVA?
- Si....
- COME?
- Teneva fermo Giulio, perche' lei non ce l'ha faceva da sola...
- Immagino!
- E sei proprio sicuro di tutto questo?
- Ma si signore, Io l'ho visto. Anche le suore di fronte.
- LE SUORE?
- Si le suore. Perche' le sembra strano? Tanto tutto il giorno stano nella scuola di fronte
- E cosa facevano le suore?
- Beh, non mi ricordo esattamente, ma mi sa che ridevano con tutto quello che faceva Giulio... Ah, davano anche delle indicazioni a sua moglie..
- Le davano delle indicazioni su come scopare Giulio?
- Si, mi sa....
- Oh, mio Dio... Dove l'ho trovata?
- Chi padrone?
- Mia moglie! La troia... Ed Io pensavo che lei era felice. Ma perche' non ha trovato qualche altro uomo da scopare? Invece Giulio...
- Ma che c'entra un altro uomo? E perche' deve scoparlo?
- Ma cavolo! col cane?
- Si... A me sembra logico. Tanto e' vostro, no?
- TI SEMBRA LOGICO?
- Ma anche lei non l'ha fatto?
- Cosa? Scopare Giulio?
- Si...
- MAI !!! IO SONO UN UOMO ONOREVOLE
- Ma anche lei l' ho visto...
- COME MI HAI VISTO?
- Ma la Domenica scorsa non era lei col Giulio nel giardino?
- Si, ma di sicuro non lo stavo scopando...
- E con l' Acqua ed il sapone, cosa faceva allora?
- LO STAVO PULLENDO HARRY.
- Ed Io cosa ho detto?
- Che lo stavo scopando.
- Ma e' la stessa cosa no?
- Come la stessa cosa?
- Scusa, ma scopare non significa usare la scopa? per pullire...
- No, non significa questo... Quindi, tu mi dici che la mia moglie stava pullendo il cane, nel balcone?
- Si, cosa la sembra cosi' strano?
- Ahahahahahahahah, sei incredibile, lo sai?
- E perche'?
- Lasciamo stare... Credo che sia meglio...
- E va bene... Allora tutto a posto signore?
- Beh, diciamo di si. Mi hai fatto la giornata sai...
- Va bene, sempre nella vostra disposizione. Ma adesso devo scappare.
- Ok, Harry, ciao. E mi raccomando! Impara l'italiano come si deve. Non come lo pensi tu...