Παιχνιδάκι για γερά νεύρα....

Με προσκάλεσε η El να γράψω 5 πράγματα (ασήμαντα ίσως για πολλούς αλλά όχι για μένα) που μου σπάνε κυριολεκτικά τα νεύρα

Λοιπόν ξεκινάω:

Στράβωμα Νο1
Να με παντρολογείς και να δίνεις το τηλέφωνο μου σε οποιανδήποτε. Αν ήθελα να την γνωρίσω, πίστεψε με, θα το είχα κάνει και μόνος μου. Δεν με νοιάζει πόσο καλή κοπέλα είναι η εγγονή της Μαρίας της κουτσής, ούτε της Άννας της γκαβής, ούτε κανενός!
Έχει η μικρή τα χείλη και την χάρη της Bellucci? όχι? κρίμα. Το ύψος και το σωματάκι μπασκετμπολίστριας? Διπλό κρίμα. Έχει κάποια σχετική παιδεία, ή ξέρει μόνο πόσα αυγά γεννάει η κότα κάθε μέρα και πότε είναι η κατάλληλη ώρα ν' αρμέξεις τις αγελάδες? τρία στα τρία! Πάρτε το χαμπάρι λοιπόν η κοπέλα ΔΕΝ είναι κελεπούρι για μένα. ΕΓΩ είμαι για κείνη κι εγώ δεν γουστάρω!

Στράβωμα Νο2
Το πως διαβάζω είναι λογαριασμός δικός μου. Εγώ μπορεί να συγκεντρώνομαι καλύτερα κάνοντας μονόζυγο, κουτσό, γιόγκα, σεξ κτλπ. Πρόβλημα μου! Από την στιγμή που περνάω το μάθημα, δεν λες κουβέντα. Μαλακίες του τύπου "κάτσε καλά στο γραφείο να διαβάσεις, ή μα πως διαβάζεις με την μουσική στ' αυτιά" τις ακούω βερεσέ!

Στράβωμα Νο3
Το χάος στο δωμάτιο, είναι δικό μου δημιούργημα. Μου δίνει την ευκαιρία να βρίσκω οτιδήποτε ψάχνω, στο λεπτό (καθώς εγώ ΞΕΡΩ πού να κοιτάξω). Όπως το σύμπαν έχει μια δική του τέλεια αρχιτεκτονική που εμείς ακόμα δεν κατανοούμε, έτσι έχει κι αυτό. Παρατηρήσεις και σχόλια για την κατάσταση του συνεπώς, ΔΕΝ δέχομαι. Άντε μην τα πάρω. Εγώ σου λέω πώς να έχεις το σαλόνι σου?

Στράβωμα Νο4
Μου την σπάνε τα άτομα που σχηματίζουν άποψη για σένα με την πρώτη ματιά. Τι λε ρε φίλε? Δηλαδή αν ντυνόμουνα με κουστουμιά κι έσκαγα στο πανεπιστήμιο όπως κάτι ψώνια Ιταλοί θα ήμουν καλύτερος στην δουλειά μου? Οι γνώσεις και η εμπειρία δεν μετριούνται με το ρούχο καράβλαχε. Και στην τελική μπορεί εγώ να είμαι ελληναράς (που δεν είμαι) και να θέλω τα ****** μου να έχουν άπλα, οπότε φοράω φόρμες και τζινάκια. Αν δεν σ' αρέσει τράβα στους κουστουμάτους να σε βοηθήσουν στα εργαστήρια, στο πλοίο και γενικά στο χαμαλίκι. Αν δεχθούν να μου γράψεις.

Σπάσιμο Νο5
Με τρελαίνει το συνεχές μουρμουρητό (κυρίως γυναικείο). Στράβωσες κοπελιά με κάποια βλακεία που έκανα? Πες το στα ίσα! Πιο πολύ θα σε σεβαστώ, θα σου ζητήσω συγνώμη, θα πέσω και στα πόδια σου άμα χρειαστεί για συγχώρεση. Αλλά γαμώτο πες το. Το να κατσουφιάζεις κι όταν σε ρωτάω τί έχεις να λες "τίποτα", είναι απλά σπάσιμο νεύρων και δεν κερδίζεις κάτι. Και στην τελική, άμα δεν έχεις τίποτα όπως λες, θα συνεχίσω να φέρομαι κι εγώ σαν να μην τρέχει κάστανο. Να δούμε μετά, θα σου αρέσει?

κι εγώ με την σειρά μου καλώ την Βιολογία (δεν ξέρω και πολλούς εδώ ακόμα) να συνεχίσει