Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Ma quando μαλάκας είσαι a la fine?

Αγαπητέ μπάτσε που παραλίγο να με στείλεις σήμερα να βλέπω τα ραδίκια ανάποδα!
Δεν διαφωνώ πως κάποιες φορές η δουλειά σου είναι αρκετά επικίνδυνη.
Επίσης δεν διαφωνώ πως όταν δέχεσαι σήμα από τα κεντρικά, πρέπει να μεταβείς στον τόπο του συμβάντος το συντομότερο δυνατόν.
Δέχομαι επίσης πως στην προσπάθεια σου αυτή, μπορεί να χρειαστεί να κάνεις κάποιους περίπλοκους ελιγμούς στον δρόμο ή έστω κάποια μικρή παρανομία - έτσι κι αλλιώς ποιός θα μπορούσε να σε πιάσει εσένα;
Αυτό που δεν δέχομαι είναι να βάζεις την δική μου ζωή σαν πεζό σε κίνδυνο με τις δικές σου οδηγικές ικανότητες.
Το να περάσεις τον δρόμο με μεγάλη ταχύτητα, είναι αμελητέο. Το να κάνεις αναστροφή μες την μέση της λεωφόρου, με τόση χάρη, είναι αξιοπρόσεκτο. Το να καβαλήσεις όμως το πεζοδρόμιο στην προσπάθεια σου αυτή και να πέσεις επάνω στην πινακίδα που εσύ έχεις βάλει εκεί για κάποιον πολύ συγκεκριμένο σκοπό όμως, είναι εγκληματική ενέργεια!
Ελπίζω να πρόσεξες τί σήμα είχε πάνω η πινακίδα. Για θυμήσου λίγο.... Αν δεν θυμάσαι εσύ, να σου θυμίσω εγώ. Έτσι κι αλλιώς έσκασε τόσο κοντά μου πέφτοντας, που θα κάνω χρόνια (μην σου πω κι αιώνες) να το ξεχάσω. Είχε ένα μικρο σηματάκι σε σχήμα U, με μια κόκκινη γραμμούλα στην μέση.... Σου θυμίζει μήπως τίποτα;

Άκου λοιπόν και μάθε καράβλαχε κωλόμπατσε. Όταν βλέπουμε αυτό το σήμα, ξέρουμε οτι απάγορεύεται να κάνουμε στο σημείο Αναστροφή. Και αυτό γιατι πρακτικά πάντα, υπάρχει κίνδυνος να στείλουμε κανέναν στον Άγιο Πέτρο με εισητήριο διαρκείας! Τώρα θα μου πεις ε, δεν σε πέτυχα κιόλας...
Ακριβώς! Χαίρομαι που δεν μου φόρεσες την πινακίδα κολάρο γιατί αλλιώς τώρα δεν θα καθόμουν να σε συχτηρίζω μέσα από αυτό το blog. Θα σε έστελναν πακετάκι οι από Ελλάδα συγγενείς (καθώς εγώ δεν θα μπορούσα) στην τελευταία σου κατοικία κι εκεί θα άκουγες βρίσιμο από μένα μέχρι την Δευτέρα Παρουσία. Ακόμα κι αν δεν γινόταν αυτό, σίγουρα θα περνούσες ωραίες μέρες μέσα σε μια φυλακή και θα γνώριζες πολλά "καλόπαιδα". Ειδικά μόλις θα μάθαιναν και την πρώην ιδιότητα σου, εκεί να δεις οικειότητες! Με δύο ή τρείς θα κοιμόσουν αγκαλίτσα κάθε βράδυ τυχερούλη!
Ναι, χαίρομαι που στην προσπάθεια σου αυτή απέτυχες να με αποτελειώσεις! Ίσως, θα έπρεπε να χαίρεσαι κι εσύ πιστεύω...
Άντε στην υγεία μου λοιπόν και χιλιόχρονος!

Δεν υπάρχουν σχόλια: