Κοντεύω να σαλτάρω!!!

Τελικά έχουν δίκιο που λένε πως όταν είσαι κάτω, όλο και πιο πολύ σε κλωτσάνε!

Κλωτσιά Νο.1
Το γαμίδι το πανεπιστήμιο της Ανκόνα. Ότι και να κάνω, πάντα κάποιο πρόβλημα θα υπάρχει και δεν θα μπορεσουν να με εξυπηρετήσουν. Οτιδήποτε. Τώρα για παράδειγμα δεν μπορώ να φύγω για Erasmus γιατί λέει υπάρχει κάποιο προβληματάκι με τα χαρτιά μου (ποιά χαρτιά, ή τί προβληματάκι όμως, δεν λένε). Φοβάμαι πως πάλι την θέση θα πάρει η miss Pompino (κακίες - κακίες) κι εγώ θα μείνω με το διαβατήριο (για να μην πω τίποτε άλλο) στο χέρι. Επίσης ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ αυτό το γαμημένο το φτύσιμο... Ρε παπάρα καθηγητά, κοτζάμ Εργασία σου έδωσα, πιο μεγάλη και πιο εμπερειστατωμένη κι από διπλωματική.
Διάβασε την λίγο και πες μια γνώμη... Μην την πετάς στην ανακύκλωση χωρίς καν να την ανοίξεις!!!

Κλωτσιά Νο.2
Ο father μου, που αμφιβάλλω αν θυμάται οτι έχει και δεύτερο παιδί κάπου εκεί έξω... Χριστούγεννα - Πάσχα, γενέθλια και γενικές γιορτές, τις ξεχνάμε. Όπως ξεχνάμε και το οτι ο Χάρης βρίσκεται σε ξένο πανεπιστήμιο και ΙΣΩΣ να χρειάζεται και λίγο βοήθεια. Λίγη ψυχολογική υποστήριξη στην τελική... Από την άλλη μεριά η μάνα μου. η οποία είναι ικανή να σε πάρει και να σε βρίζει επί τρίωρο, δι' ασήμαντη αφορμή (να σε βρίζει. Να σε ηρεμήσει ή να σε ακούσει όμως, ποτε. Πάντα και για όλα φταις εσύ). Και στην μέση εγώ που πρέπει να συννενοηθώ με τους πάντες (χωρίς να εχω και ιδέα για το πως), να είμαι καλός μαζί τους και στο τέλος όλα να πηγαίνουν και καλά, γιατί αλλιώς πάλι εγώ θα φταίω...

Κλωτσιά Νο.3
Τα δικά μου νευράκια. Δεν αντέχω άλλο να είμαι ο μαλάκας για όλες τις δουλειές και για να ξεσπάνε όλοι τα νεύρα τους επάνω μου. Κάπου τα παίρνω κι εγώ, και απαντάω, ή κάνω σπασμοδικές κινήσεις (μπας και ηρεμήσω λιγο) και μετά τα πράγματα μπλέκοντε ακόμα χειρότερα.

Κλωτσιά Νο.4
Οι φίλοι από Ελλάδα που μου στέλνουν φωτό από τα πανεπιστήμια τους, από τις γιορτές τους, από τα μεθύσια τους.... Εγώ τί έχω να τους στείλω? Το Βιογραφικό μου (μην σου πω καλύτερα που θα μου το βάλω)? την φωτογραφία από την κάρτα της βιβλιοθήκης, ή το libretto?
5 χρόνια εδώ πάνω και από διασκέδαση μηδέν στο πηλίκο. Όσο για το πανεπιστήμιο... Αφού ξέρουν οτι υπάρχω, πάλι καλά... Αλλιώς μπορεί να μην αφήνανε ούτε να μπώ στο τμήμα μου..

Τώρα έχω άδικο να τα πάρω και ν' αρχίσω να σπάω το σύμπαν?