Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Από σήμερα το πρωί, έχω την τιμή να ανήκω στην αυλή της Βασίλισσας El. Καθώς όμως είμαι λιγάκι αλλεργικός σε κορώνες, τίτλους και αξιώματα (επίσης είμαι και αντιδραστικός από την φύση μου σε κάθε μορφή εξουσίας), εγώ για την τελετή στέψης θα φορέσω αυτό:

Αφού τελειώσει η γιορτή και περάσουμε πλέον σε πιο σημαντικά θέματα, θα πρέπει κι εγώ με την σειρά μου να πω λίγα πράγματα για μένα.... Let the κράξιμο begin:


Οι 5 αγαπημένες μου ταινίες (Δεν τις βάζω με σειρά προτίμησης γιατί βαριέμαι να σπάω το κεφαλάκι μου βραδιάτικα):


Christiane F. - Wir Kinder vom Bahnhof Zoo


Good Bye Lenin


La vita è bella


Kidulthood


Johnny got his Gun

Ήθελα να βάλω και το "Στην φωλιά του κούκου" (Η καλύτερη κατά εμένα ερμηνεία του Jack Nicholson) αλλά είχα χώρο μόνο για 5 ταινίες οπότε... Επίσης, αν και δεν κλαίω, κάθε μια από αυτές τις ταινίες με αφήνει πάντα.... Συμπληρώστε ότι θέλετε.

Και περνάμε στα 5 αγαπημένα μου τραγούδια:

MANOWAR - Heart of steel
Born to walk against the wind
Born to hear my name
No matter where I stand I'm alone

Αυτό το τραγούδι με συντροφεύει πάντα όταν περνάω από γαμημένα λούκια...


IRON MAIDEN - Judgement of Heaven

If you could live your life again
Would you change a thing or leave all the same
If you had the chance again
Would you change a thing at all
When you look back at your past
Can you say that you are proud of what we've done
Are there times when you believe
That the right you thought was wrong


No comments. Μην ρωτάτε παρακαλώ

BRUCE DICKINSON - Tears of the dragon

I throw myself into the sea
Release the wave, let it wash over me
To face the fear I once believed
The tears of the dragon, for you and for me

Λατρεύω τις ιστορίες με τους γενναίους ιππότες, τα μυθικά τέρατα και τα δάκρυα του δράκου (tears of the dragon) ...

Και δύο ελληνικά:


ΠΥΞ ΛΑΞ - Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;
Εσύ δε μ' έμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά
Στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
Είν' η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες

Ένα από τα πρώτα ελληνικά τραγούδια που άκουσα και λάτρεψα...


ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ - Πόρτο Ρίκο

ποίηση: Άλκης Αλκαίου
"Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"


Τι να πω... Είμαι κι εγώ ένας Καββαδιοπληκτος θαλασσόλυκος


Αγαπημένα βιβλία.....

Jack London - Αγάπη για την ζωή (σκληρό, αλλά πραγματικό. Μέσα στην άγρια φύση Ο κυνηγός το θήραμα, και τα όρια τους για επιβίωση)

Ιούλιος Βερν - 10.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα (κλασσικό και πολυαγαπημένο. Ο πόλεμος του Κάπταιν Νεμο, κυρίως με τον εαυτό του...)


de Saint Exupery - Ο μικρός πρίγκιπας (Ίσως το πιο γλυκό βιβλίο που έχω διαβάσει ποτέ)

Wilhelm Reich - Άκου ανθρωπάκο (Αν και δεν κολλάει με τα υπόλοιπα, θα έχει πάντα μια εξέχουσα θέση στην βιβλιοθήκη μου)

Μίμης Ανδρουλάκης - Το Τανγκο του Τσε

5 σχόλια:

Dr Low είπε...

Όλα καλά αυλικέ μου αλλά αυτό το ταγκό στο τέλος τί το 'θελες?

Τί θα γίνει? Θα κατέβεις Ελλάδα ή θα βγάλεις ρίζες στο κωλοχώρι?

Stepas είπε...

Πολύ καλές επιλογές!

Μια μικρή διορθοσούλα μόνο. Το "Πόρτο Ρίκο" είναι σε στίχους Άλκη Αλκαίου.

Χαιρετώ και καλώς σε βρήκα!

Ksenitemenos είπε...

@ El. Αφού μου αρέσει ο Ανδρουλάκης, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε... ΛαΛαΛα Ετοιμάζω ταξίδι, μοναχά για πάρτη μου, στα μεγάλα νησιά του μυαλού και του χάρτη μου! Έχω μια βδομάδα κενό μέχρι το επόμενο. Θες συγκάτοικο?

@ Stepas. Καλώς ήρθες στο Ιστολόγιο του ksenitemenou. Πάρε καφεδάκι, άραξε και σαν στο σπίτι σου. Α, και ευχαριστώ για την διόρθωση, νόμιζα πως ήταν Καββαδίας...

bikaki είπε...

χμμμ,τώρα τελευταία σε ανακάλυψα και έρχομαι συχνά απο τα μέρη σου.Για να μη νιώθω ότι κρυφοκοιτάζω, είπα να κάνω αισθητή τη παρουσία μου και να στείλω ένα χαιρετισμό...
Γειά χαρά λοιπόν!

Ksenitemenos είπε...

Καλημέρα και σε σένα Βικάκι. Το στέκι του Ξενιτεμένου σήμερα προσφέρει στους φιλοξενούμενους του παγωμένο τσάι λεμόνι - βανίλια, μπισκότα λεμονιού (σπιτικά, με τα ποδαράκια μου τα έφτιαξα) και τάβλι στο μπαλκόνι. Σερβιρίσου ελεύθερα, χαλάρωσε, ρίξε τα ζάρια και απόλαυσε την μέρα σου!

P.s: Η πόρτα είναι πάντοτε ανοιχτή, όποτε θες μπαίνεις. Δεν χρειάζεται να κρυφοκοιτάζεις από την γωνία...