Το κέρατο μου μέσα!

Ο Coelho στον Αλχημιστή του έλεγε πως όταν θες κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να το αποκτήσεις...
Εγώ φαίνεται πως έχω τσαντίσει πάρα πολύ κάποιο αγγελάκι εκεί πάνω, κι έτσι τελικά όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να με πηδήξει! Εκτός από το πρόβλημα με το στομάχι, (ότι φάω μετά από δυο ώρες εκκρίνεται σχεδόν βίαια σε μορφή αλοιφής από τα οπίσθια μου), εκτός από το ότι από την κούραση και την κακουχία δεν μου σηκώνεται καν (σε λεπτομέρειες δεν θα μπω, όποιος κατάλαβε κατάλαβε), εκτός από το ότι παρόλο που θα ήθελα πάρα πολύ να πάρω μια μέρα άδεια και να κάτσω στο κρεβατάκι μου να με ξήνω, δεν μπορώ λόγω δουλειάς και πανεπιστημίου), ήρθε και το πρωινό συμβάν και ηρέμησα.
Τώρα θα με ρωτήσεις αγαπητέ αναγνώστη, "μα καλά, τόσο γκαντέμης είσαι πια"; και δυστυχώς η απάντηση φαίνεται πως είναι ένα μεγάλο ναι...Το σημερινό λοιπόν, ήταν ενα καλλιτεχνικότατο τάκλιν στο μπάνιο μου (άμα έχει νερά και σαπουνάδες κάτω, καλό είναι να μην περπατάς ξυπόλυτος, με την σφουγγαρίστρα στο χέρι), με αποτέλεσμα το καλλίγραμμο και αρκετά γυμνασμένο δεξί μου κολομέριο, να αποκτήσει μια μεγάλη μελανιά σε χρώμα μπλε ελεκτρίκ...
Αγαπητέ φύλακα άγγελε μου, η απεργία να ξέρεις είναι μόνο την Πρωτομαγιά, μέχρι τότε είσαι υποχρεωμένος να με προστατεύεις. Αλλιώς, θα τα πάρω στο κρανίο και θα σε σοδομίσω με το κοντάρι της σκούπας! Και μετά να δω πως θα μπορείς να πετάς από δω κι απο κει χαρούμενα κι ευτυχισμένα... Συννενοηθήκαμε? Αντε και στα δικά σου κι άλλο κακό να μην με βρει!